برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

هر مکانی...
حتی یک مکان خیالی!
تا بتوانیم به آنجا برویم 
و از نو زاده‌شده، برگردیم...
 


برچسب‌ها:
شعر, کارلوس فوئنتس
+ شنبه هشتم تیر ۱۳۹۸ زمستانی ترین |