برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

اون وقتی که داری تو رویاهات
چشماتو میمالی

ولش کن بابا بزار یه بارم دنیا ببره

این رسمه روزگاره مثل تنه ماره
می پیچه دور دو دست و زندگیت ادامه داره

+ دوشنبه پانزدهم مهر ۱۳۹۸ زمستانی ترین |