برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

هر کجا هستم،باشم
آسمان مال من است
پنجره،فکر،هوا،
عشق، زمین، مال من است.. 
چه اهمیت دارد
گاه اگر می‌رویند
قارچ‌ های غربت... 


👤سهراب سپهری 
🎼 دکلمه خسرو شکیبایی


برچسب‌ها:
سهراب سپهری, شعر, خسرو شکیبایی
+ دوشنبه بیست و یکم بهمن ۱۳۹۸ زمستانی ترین |

اما همه برای باران شعر گفتند!

+ پنجشنبه دهم بهمن ۱۳۹۸ زمستانی ترین |