وقتی که با خودت کنار آمده باشی...
با خودت که کنار بیایی؛ دلیلی برای آشفتگی و خشم نمی‌یابی، تفاوت ها را درک می کنی، نظرهای مخالف را می شنوی، از بی منطق بودن ها متعجب می شوی اما خم به ابرو نمی آوری و سعی نمی‌کنی همه چیز و همه کس را تغییر دهی، چون به نظم، آرامش و انسجام درونی رسیده ای. و جان نمی کَنی برای اثبات عقایدت، چون آنها را برای آرامش و حالِ خوبِ خودت می خواهی،
و جان نمی کنی برای اثبات خودت، چون خودت را همینگونه که هست، پذیرفته ای و برایت مهم نیست دیگران از یک آدم، چه انتظاری دارند. چون باور داری که اولویت؛ انتظار تو از کسی ست که می خواهی باشی!
تو خودت را دوست خواهی داشت و اگر تغییری مثبت و رو به جلو داشته باشی، فقط و فقط برای آدمِ بهتری شدن خواهد بود، آدمی بهتر از روزِ قبل شدن...نه برای بهتر از دیگران بودن، چون تو در رقابت با کسی نیستی!
با خودت که کنار بیایی، دنیا زیباتر از چیزی می شود که فکرش را می کردی.
دیگر دلت نمی گیرد از آدم هایی که هم باور و هم فکر تو نیستند و اتفاقاتی که برخلاف میل تو می افتند،
دیگر دلت نمی گیرد از بدی های گاه گاه و مشکلات مقطعی،
دنیا راهِ خودش را می رود و طبیعی است که همه چیز مطابق باورهای تو نباشد! یک دنیاست و میلیاردها آدم، میلیاردها سلیقه و میلیاردها هدف!
تو در دنیای خودت به خوب بودنت ادامه می دهی، باورهایت را به سمت بهتر شدن می بری و اجازه نمی دهی حساسیت های بیهوده، روزهای تو را تباه کنند.
روزی که با خودت کنار بیایی خواهی دید که زندگی آنقدرها که فکر می کردی پیچیده نیست!
و در بهترین حالت ممکن خواهی بود،
و در بهترین حالت ممکن خواهی زیست...

#نرگس_صرافیان_طوفان