گفتگویی با دو بِه ۱

تنت عطری دارد
با اهدافی شگرف
در همه‌ی گوشه -کنارها و سوراخ - سنبه‌ها حضور دارد
به سان کودک بازی گوشی می‌کند
زیر شیشه‌ی آینه‌ها
و همچون برگ گُل لای کتاب‌
ماه‌ها روی پوستم می‌زید
و به من می‌خندد
وقتی که ازش می‌‌خواهم ترکم کند

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۲

عطر تنت روی طاقچه‌ها و گنجه‌ها
می‌نشیند
و از تمام دالان‌ها می‌گذرد
روی قاب‌ها می‌نشیند
شبانه کشوها را گشوده
و در لای لباس‌ها می‌خزد

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۳

تنت عطری دارد
که عزم سفر ندارد
شبانه-روز به سان مأموران امنیتی دنبالم می‌کند
مثل قضا و قدر به زیر پوستم می‌خزد
در هر کافه‌ای بنیشنم، می‌نشیند
از هر پیاده‌روی بگذرم، می‌گذرد
هر کتابی بخوانم می‌خواند
با من قدم می‌زند تا هوا روشن می‌شود
و هنگام باران دستم را می‌گیرد

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۴

تنت عطری دارد
بسیار باهوش و بسیار شگرف
گاهی شبیه صدای کماچه است
و گاهی هم شبیه صدای رباب
در سرودن اشعار یاریم می‌دهد
و به میان من و نگارش می‌دَود

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۵

تنت عطری دارد
با ناخن‌های بلند
که شبانه
به گوشت تنم
و گوشت تن ملافه‌ها فرومی‌رود
و نمی‌گذارد بخوابم

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۶

شباهنگام
با دو بِه دمشقی گفتگو می‌کنم
در آغاز گغتگو
لبریز از عطر می‌شوم
و در پایان گفتگو
لبریز از شعر
آذرخش، زیر پیراهنم منفجر می‌شود
و زیورآلات و میوه‌جات از زانوهایت فرو‌می‌ریزند
ای بانویی که دیرزمانی است
با عطر بِه مرا در محاصره‌ی خود گرفته‌ای
کی گفته که از این محاصره در تنگنایم؟
و کی گفته که از رویارویی با موج و طوفان، هراسناکم؟
من با یک قطره‌ی کوچک عطر
با به جنگ دریاها خواهم رفت

#نزار_قبانی

گفتگو با دو بِه ۷

تنت عطری دارد
که تمام زنانگی 
و تمام زنان عالم را
در خود گردآورده است
به سان شراب کهنه
از خود بیخودم می‌کند
و چون ستاره‌ای مرا در آسمان می‌کارد
و هرگاه اراده کند
مرا از بسترم
به هر نقطه که بخواهد 
می‌برد

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ٨

عطر تنت،
سینه‌ام را آکنده از رایحه‌ی شام می‌کند:
رایحه‌ی هلو، انجیر، بادام و آب
حال تو به من بگو:
چگونه در این سوز سرمای زمستان
اینچنین بوی بهار را
از لبانت استشمام می‌کنم؟

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۹

بِه‌های سینه‌ات وقتی مرا می‌بینند
حرف‌های دلنشین می‌‌زنند
سخنی که در هیچ زبانی گفته نشده
و معجزه می‌کنند
صبح پشمک می‌سازند
عصر پشمک می‌سازند
و هنگام ظهر
تارهای پشمک می‌سازند

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۱۰

من زیر باران عطر تنت
میان شمال و جنوب
و میان رایحه‌ی تسخیر کننده‌ی قهوه و پرتقال
گم شده‌ام
سلام بر خال روی بازوت
که همچون یک دانه‌ی هل
بر آن نقش بسته است
سلام بر تمام تارهای مویی که
زیر شن‌ها جا گذاشتیم
سلام بر پستان
که همچون هلال اول ماه است

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو به ۱۱

سلام بر تنت افسانه‌ایت
که گل آسا پلک می‌گشاید
و به جای من صبحانه سفارش می‌دهد
و با دستان خودش
برایم قهوه می‌ریزد
پس خیال می‌کنم که تخت، سوار بر ابرها
به پرواز درآمده است
سلام بر کمرت
که مثل یک رٶیا از خاطرم می‌گذرد
سلام بر تابستان
آنگاه که کبوترانش
پرواز می‌کنند و می‌نشینند
سلام بر آب
که از لای سنگ مرمر بیرون می‌جهد
سلام بر دو ماه
که به دورم می‌چرخند
آیا سلام مرا به پستان‌هایت می‌رسانی؟؟

#نزار_قبانی

گفتگویی با دو بِه ۱۲

عاشقتم
ای بانویی که
عطر العطور و مسک الختامی
ای بانویی که
درخشان‌ترین قصیده‌ها
و شیواترین سخن‌ها
برای تو گفته شده است

#نزار_قبانی

می‌نشیند
و از تمام دالان‌ها می‌گذرد
روی قاب‌ها می‌نشیند
شبانه کشوها را گشوده
و در لای لباس‌ها می‌خزد

آبی تر از هر آبی
از چشمای تو میگم این آیه ها ی آبی
دریاهای بی تابی
آبی آبی مهتابی
آبی تر از هر آبی
از چشمای تو میگم این آیه ها ی آبی
دریاهای بی تابی
آبی یعنی دل من
دریایی که اسیره این چهره ی تقدیره که رنگ از تو میگیره
وقتی که خیره میشم به عمق حوض کاشی
حس میکنم تو هستم حتی اگه نباشی
من رنگ گنبدا رو چشمای تو میبینم
سجدم به جانب توست اینه معنای دینم
ابی آبی
آبی آبی مهتابی
آبی تر از هر آبی
از چشمای تو میگم این آیه ها ی آبی
دریاهای بی تابی
دل خسته ام از اینجا از آدمای دنیا
همین امروز و فردا دل میزنم به دریا
دل میزنم به دریا
رنگ تو رو میپوشم
از عمق آبی عشق چشم تو رو مینوشم
آبی آبی مهتابی
آبی تر از هر آبی
از چشمای تو میگم این آیه ها ی آبی
دریاهای بی تابی
آبی آبی مهتابی
آبی تر از هر آبی
از چشمای تو میگم این آیه ها ی آبی
دریاهای بی تابی

دلم هوای صدایت را دارد
برای بی بهانه کنارت نشستن
برای نوشیدن یک فنجان چای
و تماشای فیلم در کنار تو

با صدای تو به خودم می آیم
عزیزم کجایی
چرا اینطوری نگاهم میکنی؟

لبخند میزنم
لبخند میزنی

جان من 
تو را  به قلبم تجویز میکنم
برای ادامه دادن
برای تپیدن
برای ماندن
به تو نیاز
دارم

خواستنی تر از خواستنی

دستان توست
زیباتر از هر انگشت دیگری 
ساز دلتنگی مرا
کوک کند
بنوازد

بنواز جانم
بنواز عشقم
بنواز خوب من

چو آن لحظه هایی که تبدار از خواب خیزی و

لبهای  داغ  - خنک کرده باشی با  شیر آب

بسان زمانی که یک هدیه گنده نا شناس

کنی باز با شادی و شبهه و اضطراب

تورا دوست دارم

بسان گذر کردن  بار اول زدریا در آسمان

تورا دوست دارم چو آن لحظه هایی که قلبم زند تاپ تاپ

تورا دوست دارم

چون گفتن جمله "شکر زنده ام"

گوشه ی دل باش 
که غمخواری نیست...

توجه نکردی به تنهاییامو
ندیدی چه ترسی نشست تو نگاهمو

مدارا نکردی با دلتنگیامو
فقط خواستی باشی به جایِ خدامو به جایِ خدامو

با هر رد پایی که اندازه کفشته راه میامو
جلو هر کی چشماش شبیه خودت میشه کوتاه میامو

نموندی باهامو

خزونم که از زور تنهایی هام
میخوام مثله پیچک بپیچی به پام

تو دردی من اینو میفهمم ولی
بگو جز تو درمونو از کی بخوام

تو بارونی کهنه کنج خونه
که خیلی چیزا از دله من میدونه

چه آغوش گرمی چه پاییز سردی
چقدر فکر میکردم یه روز برمیگردی

تو داروغه ی شهر تنهاییامی
دروغ قشنگه تویه خنده هامی

خیال میکنی رفتی اما تو هستی
خیال کن هنوز شونه ی گریه هامی

خزونم که از زور تنهایی هام
میخوام مثله پیچک بپیچی به پام

تو دردی من اینو میفهمم ولی
بگو جز تو درمونو از کی بخوام

تو بارونی کهنه کنج خونه
که خیلی چیزا از دله من میدونه

چه آغوش گرمی چه پاییز سردی
چقدر فکر میکردم یه روز برمیگردی

پ.ن:

اقا مهرزاد دمت گرم متن قشنگی نوشتی.. شهابم قشنگ کار کرده.. خسته نباشید... کارتون دلنشینه

نمیدونم چم شده این اهنگ که یهویی شنیدم به دلم نشست.... الان رو تکراره نیم ساعتی هست.. دارم پای سیستم کار میکنم فکر کنم حالا حالا  بخونه.. نمیدوم.. دیگه اخر شبه فاز اهنگ خارجی شاد در حد انرژی و دی جی نیست... نمیدونم اگر غمش نفوذ کنه تو مغزم و منو بگیره عوضش میکنم تا قبل اون نه میزارم هی تکرار بشه.. ولی تا غمش منو فرو نبرده گوش میکنم....

بزار بگم چم شده میدونم.. میام عکس پروفایلت باز میکنم.. میخام پیام بدم بهت اما یه چیزی جلومو میگیره.. همینطوری دارم تو نت زمان میگذرونم .. بهتره به پیسی کاریم برگردم الکی روشنه... این لحظه ها هم میگذره.. خدایا شکرت کائنات دوستون دارم... منو بسازین...  دمتون گرم که بدون شما هیچی نیستم

با این حال
درختان گیلاس شکوفه می‌دهند.

روی شب پا میزارم

تو قاب لحظه ها 

عکس فردا میزارم

تا که خوبه خوب بشه

زخمای دلواپسی

عشقو مرهم میکنم

توی دلها میزارم

تو عبور جاده ها

حس آشنایی هست

مثل حس منو تو

اسمشو ما میزارم...

تو در کنار من و شَرم از میان رفته

صبا به غالیه سایی و گل به جلوه گری
دعای گوشه نشینان بلا بگرداند
چرا به گوشه‌ی چشمی به ما نمی‌نگری؟
 

که فراتر از حرف باشد 
و جانم را لمس کند !
چیزی بگو ...
مثلا بگو کنارت هستم ...

مــِهرِ تـو بهـرِ دلـم فـرض‌تر از نـان و آب

هرکه بخواهد کــه مـن جای تو بگْزینـمش
سعی و تلاشش هَدَر، می‌ترکد چـون حُباب

راهْ به جـز راهِ تو هــرچــه که پــیموده‌ام
آخــرِ آن خستــگی، تـاولِ پـا و ســــراب

جان و تنم روز و شب سوی تو پَر می‌کِشد
سـهمِ مـن از روی تـو نیست مگر اجتــناب

گر به وصالت رسـم جنّتِ من حاصــل است
کـس نکنـد، تا ابـد، حـالِ دلـم را خـــراب

تو بخوای از من مرگم آسونه
جز تو چی دارم من دیوونه
روزگارم سخت
روزگارت خوش
پرم از این غم
غم آدم کش
تو با لبخندت دردمو کم کن
من پر از حرفم
پس شکنجم کن
عشقت همه چیز من بود
وقت عاشق شدن بود
کارم بی تو تمومه
جز تو کی آرزومه؟
عشقت همه چیز من بود
وقت عاشق شدن بود
کارم بی تو تمومه
جز تو کی آرزومه؟

پ.ن: مهدی ایوبی تو خیلی خیلی خیلی کار درستی... دمت گرم پسر  کاراتو خیلی خیلی خیلی دوست دارم. رضا یزدانی تو بی نظری وقتی میخونی انگار بند بند وجود ادم داره اعتراف میکنه.... دمتون گرم ... راهتون باز و روشن....

ترانه سرا : مهدی ایوبی

خواننده : رضا یزدانی

آهنگساز : میلاد بابایی

با خزانت نیز خواهم ساخت خاك بی خزانم 
گرچه خشتی از تو را حتی به رویا هم ندارم 
زیر سقف آشناییهات می خواهم بمانم 

بی گمان زیباست ازادی ولی من چون قناری
 دوست دارم در قفس باشم كه زیباتر بخوانم 

 در همین ویرانه خواهم ماند و از خاك سیاهش 
شعرهایم را به ابی های دنیا می رسانم
گر تو مجذوب كجا آباد دنیایی من اما 
 جذبه ای دارم كه دنیا را بدینجا می كشانم 

 نیستی شاعر كه تا معنای حافظ رابدانی
 ورنه بیهوده نمی خواندی به سوی عاقلانم 
عقل یا احساس؟ حق با چیست ؟ پیش از رفتن ای خوب 
كاش می شد این حقیقت را بدانی یا بدانم

منو تو هردو بازنده بازیم

نرو که رفتنت صلاح ما نیست

ببین جدایی تو نگاهه ما نیست

منتظر نباشید تا قدر تلاش‌هایتان را بشناسند و عشق‌تان را بفهمند.
در را ببندید،
آهنگ را عوض کنید،
خانه‌تکانی کنید،
گرد و غبارها را بتکانید،
از آنچه هستید دست بردارید
و
به آنچه که واقعا هستید روی آورید.

📙 انسان جدید، زندگی جدید

ازم نگیر!