برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

چه کوتاه است
و فراموشی چه طولانی!


برچسب‌ها:
پابلو نرودا, شعر
+ سه شنبه بیست و سوم مهر ۱۳۹۸ زمستانی ترین |