برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

آغوش گرفتن های پیاپی
بویییدن های عمیق
چشم باز است و
مغز بیدار است و 
دل در آسمان سیاه و سفید چشمانت
شناور

به بوی موی تو قسم
خواب حرام شد و
گریه حلال شد و 
اشک بارید و
و منه من از این دنیا جدا ...


برچسب‌ها:
شعرم
+ دوشنبه سیزدهم آبان ۱۳۹۸ زمستانی ترین |