|
برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
|
آغوش گرفتن های پیاپی
بویییدن های عمیق
چشم باز است و
مغز بیدار است و
دل در آسمان سیاه و سفید چشمانت
شناور
به بوی موی تو قسم
خواب حرام شد و
گریه حلال شد و
اشک بارید و
و منه من از این دنیا جدا ...