برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

چهره روشن تو آسمان من است و
موهایت گندم زار 
چشمان قهوه ایت پر زمهر  است مثل آفتاب
بتاب و آب کن یخبندان زمستان را


برچسب‌ها:
شعر
+ شنبه بیست و یکم اسفند ۱۴۰۰ زمستانی ترین |