برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
یه جاهایی تو زندگی مکث میکنی و میپرسی از خودت ای کاش من تجربه الانمو چندسال پیش داشتم...

 

 

پ.ن: اما تو انقدر غافل شدی که همین موقعیت برات پیش اومده و استفاده نمیکنی


برچسب‌ها:
روزنوشت
+ سه شنبه بیست و ششم اردیبهشت ۱۳۹۶ زمستانی ترین |