برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
تازه و خنک و ناز و آرومه
حتی الان از پشت این دیوار
که ساختن تا دوستت نداشته باشم
اتل و متل ، بهار بیرونه
مرغابی تو باغش می‌خونه
باغ من سرده
همه‌ی گلاش پژمرده دونه دونه

بارون بارونه بارون بارونه
بارون بارونه بارون بارونه

دلم تنگه پرتقال من
گلپر سبز قلب زار من
منو ببخش از برای تو
هر چی که بخوای می‌یارم
اتل و متل نازنین دل
زندگی خوب و مهربونه
عطر و بوش همین غم و شادیه
کوچیک و بزرگ مونه
آهای زمونه آهای زمونه!
این گردونه تو کی داره می‌چرخونه؟

بودنت هنوز مثل بارونه
مثل قدیما پاک و روونه
از پشت این دیوار بی‌ رحمی که بین مونه
هاچین و واچین عسل شیرین
قصه مون هنوز ناتمومه
از اینجا به بعد کی میدونه که
چی سرنوشتمونه؟

بارون بارونه بارون بارونه
بارون بارونه بارون بارونه


برچسب‌ها:
مرجان فرساد, 1
+ سه شنبه سیزدهم فروردین ۱۳۹۸ زمستانی ترین |