برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

ذات شعرند در فرم و معنا...
بی دستانت
نه شعر بود
نه نثر
نه چیزی که به آن ادبیات می‌گویند


برچسب‌ها:
نزار قبانی, شعر
+ پنجشنبه سی ام خرداد ۱۳۹۸ زمستانی ترین |