برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

برای دیگر گونه نوشتن

از انگشتانی که دیگر قد نمیکشند

از درختانی که نه بلند می شوند و نه می میرند

بیزارم!


برچسب‌ها:
نزار قبانی, شعر
+ چهارشنبه ششم اسفند ۱۳۹۹ زمستانی ترین |