برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
سالها پیش وقتی دانشجوی دوره کارشناسی بودم، دوستی داشتم به اسم عاشق فریدون فروغی بود... یه بار برام زندگینامش تعریف کرد.. الان میبینم چقدر سرنوشت من شبیه به فریدون فروغیه... توی یه خط زندگینامش تعریف کنم:

"فریدون فروغی عاشق دختری میشه برای اون میخونه... دختر میره عاشق یکی دیگه .... بعد از مدتی دختر میاد از فریدون پول برای خرید تریاک میگیره از فریدون میره و دیگه پیداش نمیشه... اون دختر تو این وضعیت حاضر نیست بیاد با کسی که عاشقشه زندگی کنه... "

 

الان میبینم چقدر زندگی من (به غیر از اون قسمت پول دادن برای تریاک) شبیه فریدونه.... طفلک فریدون چقدر سختی کشیده...

خوشبحال اونایی که بعد از جدایی براحتی میتونن برن با یکی دیگه فراموش کنن...

 


برچسب‌ها:
موریانه, موریانه مغزم را جوید
+ یکشنبه دهم اردیبهشت ۱۳۹۶ زمستانی ترین |