|
برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
|
پ.ن: فکر بد نکن. میدونم اون حرفی که زدی از روی پروفایلم خونده بودی....
میتونم بگم 3 سال بود به پروفایلم سر نزده بودم... رفتم و متنش رو با یه مصرع از حافظ عوض کردم... خدا میدونه وقتی خوندی چقدر اذیت شدی.... و اخرش منو با حرف خودم کشتی... خدا میدونه من تا کی باید تو این دنیای سفید بمونم لال...