برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
تو عاشق نبودی که درده دلِ عاشقارو بفهمی
تو بارون نموندی که دلگیری این هوارو بفهمی
تو گریه نکردی برای کسی تا بدونی چی میگن
دلت تنگ نبوده میخندی تا از حسِ دلتنگی میگم

تو تنها نموندی که حال دل بی قرارو بفهمی
عزیزت نرفته که تشویش سوتِ قطارو بفهمی
تو از دست ندادی بفهمی چیه ترس از دست دادن
جای من نبودی بدونی چیه فرفِ بین تو و من

تو هیچ وقت نرفتی لبِ جاده تا انتظارو بفهمی
پریشون نبودی که نگذشتن لحظه هارو بفهمی
تو اونی که رفته چی میدونی از غصه ی جای خالی
من اونم که مونده چی میدونم از قصه ی بیخیالی

تو عاشق نبودی که درده دلِ عاشقارو بفهمی
تو بارون نموندی که دلگیری این هوارو بفهمی
تو گریه نکردی برای کسی تا بدونی چی میگن
دلت تنگ نبوده میخندی تا از حسِ دلتنگی میگم

تو تنها نموندی که حال دل بی قرارو بفهمی
عزیزت نرفته که تشویش سوتِ قطارو بفهمی
تو از دست ندادی بفهمی چیه ترس از دست دادن
جای من نبودی بدونی چیه فرفِ بین تو و من

 

سیاوش جزو معدود خواننده هایی هستی (اغراق نکنم میتونم بگم تنها خواننده ای هستی) که هنوز بعد از این همه سال حضورت و کارهایی که بیرون دادی.... کارت از کیفیت نیفتاده و بازم به شیرینی قبل هستن... کارای جدیدت شنیدنین دقیقن مثل 20 سال پیش... هنوزم صدات و موزیکت دلچسبو دلنشینه...  سرت سلامت استاد بزرگ من... بی نظیری ...


برچسب‌ها:
سیاوش قمیشی, 1
+ جمعه بیست و ششم بهمن ۱۳۹۷ زمستانی ترین |