برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...

تندتر از آب روان ، عمر گران میگذرد
زندگی را نفسی ، ارزش غم خوردن نيست !
آرزویم این است آنقدر سير بخندی ؛
كه ندانی غم چيست ...


برچسب‌ها:
سهراب سپهری, شعر
+ شنبه بیست و هشتم اردیبهشت ۱۳۹۸ زمستانی ترین |