|
برای ارزوهایی که مردند... برای سکوت های کر کننده ام ... برای سکوت های سنگین تر از فریادم...
|
که شعر را بلد باشد
کسی که بفهمد
وقتی
ستاره را به چشمهایش
زمین را به آغوشش
و بهار را به بودنش تشبیه میکنم
یعنی
دیوانه وار دوستش دارم