تو آن عهدی که با من بسته بودی مگر بهر شکستن بسته بودی
تو سنگین دل چرا از روز اول نگفتی دل به رفتن بسته بودی
نگفتی دل به رفتن بسته بودی …

بغضای پنهونم چشمای گریونم حال خوب و بدمو به چشات مدیونم
بغضای پنهونم چشمای گریونم حال خوب و بدمو به چشات مدیونم
خیلی دلتنگ توام نمیخوای برگردی

به مبتلا شدن علاقه مند شی

نشد که از دلم جدا کنم تو رو
نشد نشد گلم برو برو برو
نشد که بی دهن صدا کنم تو رو
تمامه حرفه من برو برو برو

قدیما هر گلی شناسنامه داشت
تموم میشد و بازم ادامه داشت
تو شیشه ی گلاب تو شعر شاعرا
تو گل فروشیا تو جیب عابرا
همون کسا که از تو باغچه چیدنت
تویه خیالشون ادامه میدنت

نشد که از دلم جدا کنم تو رو
نشد نشد گلم برو برو برو
نشد که بی دهن صدا کنم تو رو
تمامه حرفه من برو برو برو

تو داری از خودت فرار میکنی
داری با ریشه هات چیکار میکنی
برو برو ولی به رسم یادگار
شناسنامتو توو خونه جا بذار
برو برو ولی به رسم یادگار
شناسنامتو توو خونه جا بذار
برو به رسم یادگار شناسنامتو توو خونه جا بذار

منظومه های شمسی
جف گوشواره هاتن

کی بین مهربونا
مث تو مهربونه
نامهربونی با تو
بد نیس بد شگونه
با من بمون
با من بمون
شب بود خسته بودم
چشام و بسته بودم
خورشید سر زد و من
پیشت نشسته بودم
چشمام و باز کردم
دیدم ازت خبر نیست
دیدم برام تو دنیا
از تو عزیز تر نیست

یه دنیا غریبم کجایی عزیزم
بیا تا چشامو تو چشمات بریزم
نگو دل بریدی خدایی نکرده
ببین خوابه چشمات با چشمام چی کرده
همه جا رو گشتم کجایی عزیزم
بیا تا رگامو تو خونت بریزم
بیا روتو رو کن منو زیرو رو کن
بیا زخمامو یه جوری رفو کن
عزیزم کجایی دقیقا کجایی
کجایی تو بی من تو بی من کجایی
عزیزم کجایی دقیقا کجایی
کجایی تو بی من تو بی من کجایی

  where's she? tell me

 کجاست بگو

اون که برات می مرده کو

اون که قسم میخورده که دوست داره

اما به جاش با یه قسم.هر چی که داشتی برده کو

تنها شدی

باز تف سر بالا شدی

گذاشت و رفت.دیدی دوست نداشت و رفت

کجاست بگو

اون که برات می مرده و هرچی که داشتی برده کو

اون که یه باره اومد و اتیش به زندگیت زد و ازت برید

اون که دل ساده و تنهاتو به صلابه کشید

یادت باشه منتظر اون که میگه دردتو میدونه نشی

حرفاشو باور نکنی.هرکی بیاد نمک به زخمت می زنه

ساده ی دل داده ی من گول نخوری.دوباره دیوونه نش

كنار خاطراتم
با تو هميشه خنده است
طرحي كه از تو دارم
شبيه يك پرنده است

شب و روز پيش مني
تو هنوز پيش مني
تو هنوز تو سفره ي
دل درويش مني

هر جا كه باشي خوبه
روشن و بي غروبه
غمي نداره تا هي
به قلب تو بكوبه

تو اوج هر بي كسي
هميشه سبز و زنده
بدون دلواپسي
پر بزن اي پرنده

خواننده : محسن چاووشي

منبع http://loo3-loo3.blogfa.com/post-100.aspx

  گاه می اندیشم خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید

  آن زمان که خبر مرگ مرا می شنوی

  روی خندان تو را کاشکی می دیدم

  شانه بالا زدنت را بی قید

  و تکان دادن دستت که : مهم نیست زیاد !!!!! ...

  و تکان دادن سر

  چه کسی باور کرد جنگل جان مرا

  آتش عشق تو خاکستر کرد

  می توانی تو به من زندگانی بخشی

  یا بگیری از من آنچه را می بخشی